حتی غرورم جور دیگری تو را دوست دارد
به تو که می رسد ، آرام می شکند
مراقب « من » باش
از من ، فقط « تو » مانده ای
مهم نیست عمر کوتاه باشد یا بلند
مهم نفس هایی ست که با تو کوتاه و بی تو بلند کشیده می شوند
همین سه کلمه برای وصف حالم کافیست
لبخندم درد می کند
و من ...
هنوز تو را
مثل تمام شدن مشق شبم
دوست دارم ...
به من می گویند به تو فکر نکنم ... !!
نمی دانند که در خون من ، گردهمایی لبخندهای تو برپاست ،
این را چه کسی می تواند بفهمد ؟
خاطره یعنی ، یک سکوت غیر منتظره میان خنده های بلند
بی شک ، کپی رایت را خدا رعایت کرد ، وقتی تو را بی همتا آفرید ...
باَرانَ ََبهاَنهَ ایَ َبودََ کهََ ََزیر ََچترَ مَن ََتَاَ اَنتَهایَ کَوَچهََ بَیاََییََ ََ
ََکاَشَ نََهَ َکوَچهََ اَنتَهاَییَ داَشَتََ وَ نَهَ بَارَاَنَ بَندَ َمیَ آمَدَ
فراموش شدنی نیستی ...
مثل ماه ، که با هیچ دستمالی از شیشه ی پنجره پاک نمی شود
من آدمی رو می شناسم که از فرط دلتنگی به کما رفته
حرف میزنه ، راه میره ، می خنده ... اما هیچی حس نمی کنه ، هیچی
فاجعه رفتن تو چیزی را تکان نداد ...
من هنوز هم قهوه می خورم ، قدم می زنم ، هستم ...
اما
تلخ تر ... بیشتر ... تنهاتر
خداوندا ... ساده از خطاهایم بگذر ، همانطور که ساده از آرزوهایم گذشتی
سالهاست در گلو مانده اند ...
کم کم دارد به بغض هایم ، خُـمـس تعلق می گیرد
آلیس کجایی ... ؟
اینجا ، عجیب ترین سرزمین دنیاست ...
همه جا صحبت از مرغ است ، هیچکس از خروس نمی گوید
اینجا ، سیر شدن مهمتر از بیداری است ...
دلتنگیم برایت ، به اندازه مادریست که آخرین سرباز برگشته از جنگ ، پسرش نبود
اگر روزی رسید که من نبودم ، تمام وصیتم به تو این است
خوب بمان ؛ از آن " خوب " هایی که من عاشقش بود
قانون آخر نیوتن :
زمین هیچ جاذبه ای ندارد و سیب ها بخاطر تو می افتند ، تو تنها جاذبه زمین هستی
دل اتم آنقدر پر بود که با شکافتنش دنیایی لرزید
دل من نیز پر بود ، وقتی شکست سکوتی کرد که به دنیایی می ارزید
وقتی چشمانم را روی هم می گذارم ، خواب مرا نمی برد ...
تو را می آورد از میان فرسنگ ها فاصله
تمام مزرعه کافر صدایش می زدند ، گل آفتابگردان کوچکی که عاشق باران شده بود
بیا جاهامون رو عوض کنیم ...
دلم لک زده برای اینکه کسی عاشقم باشه
ما که کوه نبودیم ... پس چرا به هم نرسیدیم ... !!
خیانت است یا عدالت که وقتی نوشت « دوستت دارم » ، برای دو نفر فرستاد ؟
هیچ می دانستی زیباترین عاشقانه ای که برایم گفتی وقتی بود که
اسمم را با "میم" به انتها رساندی
نگذار دیگران نام تو را بدانند ،
همین زلال بیکران چشمانت برای پچ پچ هزار ساله ی آنان کافیست
نامت را با خط بریل می نویسم ،
صدا کردنت کافی نیست ، شکوه اسم تو را باید لمس کرد
می گویند دلتنگت نباشم ، خدای من ... انگار به آب می گویند خیس نباش
من برای سالها می نویسم ،
سالها بعد که چشمان تو عاشق می شوند ،
اما افسوس که قصه مادربزرگ درست بود ؛
همیشه یکی بود یکی نبود ...
نیوتن اگر جاذبه را می فهمید همسرش از سیب متنفر نمی شد
و در دفتر خاطراتش نمی نوشت :
اشک های من هم زمین افتادند اما تو فقط سیب را دیدی
چه عاشقانه نوشت دکتر شریعتی
که من تو را دوست دارم ، تو دیگری را ، دیگری دیگری را ...
و در این میان همه تنهاییم
یه وقتایی حس آخرین بیسکویت مونده تو بسته ساقه طلایی رو دارم ،
شکسته و تنها
تو گران مایه ترین تصویری ، من اگر قاب تو باشم کافیست
۞ لطفآ با نظرات ارزشمند خود ، مرا در توسعه وبلاگ یاری دهید ۞
مشتری شدیم ایول